Drugi sezon badań wykopaliskowych na cmentarzysku w Wólce Prusinowskiej dobiegł końca. Takie momenty skłaniają do refleksji i chwili zadumy nad tym co udało się zrobić, co trzeba poprawić i jak planować prace w przyszłości. Czas zatem na pierwsze, wstępne podsumowanie.
W tym roku wykopy założyliśmy w trzech miejscach w obrębie stanowiska:
– kontynuowaliśmy prace na obszarze, gdzie – przeszło 100 lat temu – swoje badania prowadzili niemieccy archeolodzy,
– sprawdziliśmy sondażowo niewielki kopiec w północno-wschodniej części stanowiska – myśleliśmy o nim już od zeszłego roku – również okazał się pozostałością po pierwszych badaczach
– przebadaliśmy część obszaru wskazanego przez zaprzyjaźnionych geofizyków – Michał Pisz i Michał Godzisz dziękujemy! – gdzie odkryliśmy pierwsze nienaruszone obiekty!
Podczas prac odkryliśmy kilkadziesiąt przedmiotów metalowych – w tym zapinkę w kształcie ptaka, zawieszki, paciorki brązowe, czy – znane nam dobrze z zeszłego sezonu – prostokątne okucia pasa. Mamy również kilkaset fragmentów ceramiki. Już wiemy, że część da się wykleić, zatem za jakiś czas zamierzamy zaprezentować Wam bałtyjskie naczynia. Ponadto natrafiliśmy na szklane paciorki i gliniane przęśliki. Odnalezione zabytki potwierdzają chronologię cmentarzyska datowanego na późny okres wędrówek ludów.
Oprócz tradycyjnego kopania mieliśmy również wsparcie z wody – Anna Bucholc i Bartłomiej Kujda – dziękujemy za wstępną prospekcję podwodną w jeziorach Nawiady, Mojtyny i Zyzdrój Wielki. Dzięki temu będziemy mogli się lepiej przygotować do kolejnych sezonów.
Z powietrza obserwował nas Michał Pogoda Pogodziński – wytrawny operator drona. Dzięki Tobie mamy świetną dokumentację!
Miniony sezon utwierdził nas w przekonaniu, że jedynie kompleksowe podejście do problemu jakim jest badanie przeszłych społeczności, może dać satysfakcjonujące wyniki. W planach mamy konsultacje m.in. z hydrologami czy geologami. Będziemy również dalej wykorzystywać metody nieinwazyjne, archeologię lotniczą, podwodną czy GIS. Jesteśmy bardzo otwarci na współpracę i różnego rodzaju sugestie.
Tegoroczne badania przyniosły nam jednak coś niezwykle cennego: pokazały siłę ludzkiej życzliwości! Nasza ekspedycja nie miałaby szans się odbyć gdyby nie pomoc szeregu wspaniałych osób:
Pani Dyrektor Anna Maciejewska-Grzywna – jesteśmy niezmiernie wdzięczni, że po raz kolejny mogliśmy gościć w progach Pani szkoły. Dziękujemy również za ogromne zaangażowanie w nasze sprawy i wzruszającą troskę.
Pani Diana Stunża – dziękujemy serdecznie za wszystko, za całe Twoje serce, a także za pomoc przy warsztatach oraz mnóstwo dobrych rad 🙂
Pan Mariusz Wyczółkowski – dziękujemy serdecznie za uzupełnienie naszych braków sprzętowych, za konsultacje, za pomysły, za dobre rady. Świadomość, że zawsze możemy Pana poprosić o wsparcie jest niezwykle budująca!
Pan Krzysztof Wittbrodt – bardzo, bardzo dziękujemy za ratowanie nas w kryzysowej sytuacji. Mazurski Park Krajobrazowy to dla nas miejsce wyjątkowe.
Pan Czesław Baczewski – dzięki Panu pracowaliśmy ostrym jak brzytwa sprzętem 🙂 Poza tym dziękujemy za życzliwość i pomoc okazywaną w trakcie sezonu. Może kiedyś przekonamy Pana do archeologii 🙂 🙂
Pani Regina Machnio i Pan Mirosław Traks – uratowali nas Państwo od nie lada kłopotu. Dziękujemy serdecznie za okazane nam serce i pomoc! Dzięki Państwu mogliśmy zamieszkać w niesamowitym miejscu!
Serdeczne podziękowania należą się również dla Pracowników SP Nawiady, Gminnego Ośrodka Kultury, Sportu i Rekreacji „Pegaz” w Pieckach, Nadleśnictwa Spychowo, Księdza Proboszcza Leonarda Klimka, uczestników warsztatów edukacyjnych oraz mieszkańców miejscowości Nawiady i Mojtyny, którzy – jak zwykle – okazali nam mnóstwo ciepła i wsparcia. Współpraca z Wami dodaje skrzydeł!
